Mijn vader en moeder heten Henk en Miranda. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik een jaar of 16/17 was.
Over mijn moeder zul je verder niks lezen op mijn website. Ik heb daar verder ook geen contact mee. Ik zou haar alleen zien bij mijn broertje thuis, want hij heeft wel contact met haar. Ik treed hier verder ook niet over in details, omdat ik niet vind dat dit iets is voor mijn website.
Vader en Marlies
Mijn vader is hertrouwt met een super leuke vrouw genaamd Marlies. Hier mocht ik getuige van zijn en ik heb dan ook met veel liefde mijn handtekening gezet. Ze is echt een top vrouw en mijn vader heeft het maar getroffen met haar. Ze is super lief en ik ben blij dat ik altijd bij haar terecht kan.
Dit schrijvende moet ik eerlijk toegeven dat ik wel een traantje moet wegpinken. Dit omdat na al die ellende ik blij ben dat mijn vader het geluk weer heeft gevonden.
Hij woont nog steeds in het huis waar ik ben opgegroeid.
Mensen vragen zich wel eens af waar ik het vele praten van heb. Nu kan ik hier verklappen dat ik het niet van een vreemde heb. Zo vader zo dochter….
Zelf mijn humor en het binnensmonds praten heb ik van hem.
Toen ik ziek was en ik weinig tot niks meer zelf kon, was mijn vader mijn steun en toeverlaat. Hij hielp me met alles, zelfs met aan en uitkleden. Dat was voor mij niet makkelijk, maar ik denk voor hem ook niet. Ik ben er ook erg dankbaar voor dat hij er was om me te helpen. Ik denk niet dat ik het alleen allemaal gered had.
Broertje
Mijn broertje heet nick en woont op zichzelf in Groenlo. Hij is getrouwd met Evelyn wie momenteel in Lima, Peru zit. Door de corona-maatregelen kan ze niet naar Nederland komen. Dus wie weet hoe lang het nog gaat duren voordat ze naar Nederland kan. Sinds de scheiding van onze ouders is onze band beter geworden. Ook mede doordat we niet meer in hetzelfde huis wonen. Voor een paar dagen lukt dat prima hoor, maar als het voor een langere tijd is dan gaan we (en vooral ik denk ik) aan elkaar ergeren.
Vroeger toen we nog thuis woonden waren we niet de beste vriendjes. We hadden zo onze momenten, maar meestal was het oorlog.
Ik weet nog dat we een houtkachel hadden met een deksel bovenop. De kachel was zo goed als uit en we deden wat we onze ouders ook altijd zagen doen. (don’t try this at home) We gooiden er spiritus op. Een dikke steekvlam kwam uit de kachel en alles wat er boven stond op de schouw vatte vlam. Zo gauw als we konden blusden we het vuur en net toen alles geblust was kwam onze vader binnen, oeps…
Onze wenkbrauwen/pony waren een beetje verschroeit, maar we hebben het overleeft zonder het huis af te branden gelukkig.
Ik ben blij dat ik deze 3 familie mag noemen. En Marlies mocht je dit lezen, jij behoord ook tot de familie.
Hou van jullie…
Liefs, Marieke
